29. apr, 2016

De slappe zak.

Natuurlijk heb ik heel even nagedacht of dat wel kon,’de slappe zak’, en of ik niet netjes ‘de tegenwoordigheid van de geest’ boven dit stukje had moeten zetten maar ik moet toch afrekenen met vrome religieuze bolwerken dus laat ik het maar staan, maar het gaat wel over hetzelfde.

Vanmorgen had ik effe een kouwe start. Dat komt wel een keertje vaker voor en als je alleen woont dan zal je dat waarschijnlijk wel herkennen. Op de dagen dat mijn zoon hier woont heb ik daar helemaal nooit last van want dan moet er gewoon brood gesmeerd worden en eitjes gekookt en wordt er uitgezwaaid en zit het tempo erin, maar als er even niets in de agenda staat dan moet ik soms even een dooie opwekken. Of liever gezegd, deze dooie moet dan opgewekt worden.

Gelukkig is het weer goed gekomen en zelfs zó goed dat ik het idee heb dat het goed is om even iets te delen over dit onderwerp. 

Ik liep eens bij een vriend binnen die net bezig was met de restanten van een makreel  en dat deed ‘ie niet zoals ik dat zelf gewend ben, grote brokken-gauw thuis, maar met minutieuze precisie. Nadat iedere graad was schoon gezogen schraapte hij met een mes het allerlaatste wat er van het beestje nog eetbaar was weg en er bleef alleen een ragdun velletje over. Je kon er bijna doorheen kijken, zo dun. 

Niet veel later kreeg ik een ingeving over zo’n ‘man’ zoals op de foto hierboven die bij grote sportevenementen achter of naast het doel staat te zwaaien. Het is helemaal geen man maar het lijkt er wel een beetje op en het is de bedoeling dat ‘hij’ de aandacht trekt en een impact heeft op alle bezoekers in het stadion. In feite gaat het hier om een soort zak van heel dun vinyl die wordt opgeblazen door een motortje, een windmakertje. De zak heeft min of meer de vorm van een man waarbij het uiteinde van de armen open zijn gelaten waardoor de wind weer kan uitvloeien.

Ik meen dat God mij aan de hand van deze twee ervaringen het volgende liet weten:

“Het wegnemen van al het vlees waardoor er alleen een lege zak overbleef heeft jou bruikbaar gemaakt om een kleurrijke impact te maken in jouw omgeving wanneer mijn geest door jou heen kan blazen. Let op dat je de dingen die ik jou geef ook doorgeef want anders wordt je opgeblazen en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Weest ook niet verbaasd als je inzakt als je de wind even niet ervaart maar zoek die juist weer op als je dat vervelend vindt. (Mijn geest door jou heen kan de aandacht trekken van een heel stadion….)

Allleen dat laatste zinnetje, tussen haakjes, heb ik er misschien en hopelijk zelf bij bedacht en schrijf ik op met de rillingen over mijn rug want terwijl ik dit schrijf schiet me te binnen dat mijn vriend Suleman in Pakistan mij het beeld schetste van een vol stadion in Faisalabad waar ik over drie jaar een menigte ga toespreken. Gelukkig is hij een apostel en geen profeet maar je weet het nooit met die gasten. Brrrr….

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dit: Als jij ook door God geroepen bent en weet dat Hij jou wil gebruiken maar het lijkt wel alsof je helemaal wordt uitgehold en er niets meer van je overblijft, dan kan dit beeld jou misschien helpen. Ook als je er even slapjes bij ligt dan weet je dat je de wind moet zoeken om weer 'het ventje' te zijn. Zijn ventje!

P.S.: Voor 'man' kun je natuurlijk ook 'vrouw' lezen en voor 'ventje' zou ik 'wijffie' invullen. Have a nice day!!