7. okt, 2017

Masterpiece

Nou, daar zit ik dan weer. Op een balkonnetje van een mooi hotel in Griekenland als reisleider van een groep die heeft besloten om vandaag aan de rand van het zwembad te liggen. Nou, en dan heb ik op zo’n dag een makkie. Straks nog even vertalen want één van mijn gasten heeft een massage besteld en dan mag ik vandaag verder werken aan mijn blog en mijn boek. Ook wel eens lekker na een heftig half jaar waarin van alles is gebeurd.

Toen ik vanmorgen vroeg eindelijk echt in de rust kwam en in gesprek raakte met de Heilige Geest bracht Hij mij weer van alles in mijn gedachten waarover ik nou eindelijk weer eens effe lekker kan schrijven.

Drie dingen schoot hij in mijn gedachten: Een spreuk die ik thuis ingelijst heb,’ Life is Wonderful’, een deel van Psalm 23 en het visioen wat Hij mij twintig jaar geleden toonde toen ik zodanig in de war was dat ik mijzelf niet meer herkende en Hem schreeuwend om hulp vroeg.

Nou, en die dingen passen bij elkaar. Even denken waar ik zal beginnen….

 In 1994 werd ik door God geroepen en dat was het begin van het herstel in mijn leven waarvan ik toen niet kon bedenken waar het mij zou brengen. Vanaf dag 1 hoorde ik wel dat God een ‘beter plan’ had voor mijn leven maar dat kon moeilijk anders want ik lag helemaal aan brokken dus veel slechter kon het niet. Ik herinner mij nog dat ik met een aantal jongelui de leiders uit onze gemeente ging wegbrengen naar Schiphol  en dat zij achterin die auto onbedaarlijk pret hadden terwijl ik alleen maar verdriet had en mijn best moest doen om niet te janken. Ik wist toen ook één ding héél zeker: ik ga nooit meer blij worden en ik ga nooit meer lachen. Daarvoor was mijn leven teveel naar de gallemiezen.

In die echt wel moeilijke tijd was ik een keer zó ten einde raad dat ik het uitschreeuwde naar God. Zoiets van: “Nou héb ik U eindelijk gevonden en nou is het nóg een baggerbende in mijn leven. Dit schiet geen meter op en mét U gaat het net zo beroerd als zonder”. God hoorde mijn noodkreet en toonde me een kraakhelder visioen waarvoor ik Hem nu nog dankbaar ben omdat ik toen weer vooruit kon en vandaag zie dat wat Hij toen liet zien vandaag waarheid is geworden in mijn leven.

Oh, how I love Jesus. Because He First loved me!

In het visioen toonde God mij een behoorlijk groot schilderij, zo’n beetje de maat van de Nachtwacht. Ik stond er een stukje vanaf om het  in zijn geheel te kunnen zien en God vroeg mij wat ik ervan vond.
Natuurlijk wil je dan eerlijk zijn dus ik kon niet anders zeggen dan: “Nou Heer, ik vind het vaag. Zowel qua kleuren als qua compositie. Ik zou er niet voor kiezen”. Het zag er ook echt niet uit, kliederwerk van een prutser en troosteloos grauw om aan te zien.

“Nou”, zei de Heer, “Ik wil je niet al te erg laten schrikken maar dit ben jij jochie. Zo zie jij eruit, maar ik heb goed nieuws (gospel) voor je. Loop er maar eens naartoe en kijk maar eens in de rechter bovenhoek”. Toen ik dichterbij kwam en zag wat er onder die troep vandaan kwam ging ik het al een beetje snappen. Dat stukje liet zien dat er onder die troep een meesterwerk verborgen zat en dat eraan gewerkt werd om dat weer in beeld te brengen. Ik draaide mij om en keek mijn Schepper aan die glimlachte en uitlegde: “Japie, ik ben niet allen meester-createur maar ook meester-restaurateur. Al die jaren dat je in handen was van degene die erop uit was om jouw identiteit teniet te doen is hij erin geslaagd om een raar ventje van je te maken maar nu je weer in mijn bezit bent zal ik je weer terugbrengen in de staat zoals ik je had bedoeld en men zal jou herkennen als mijn meesterwerk want ik ga je ook tentoonstellen. Laat mij mijn gang maar gaan. Het is een minutieus proces maar naarmate ik vorder gaan jij en ik, maar ook jouw omgeving van je genieten”. Einde filmpje..

En nou zit ik dus hier en kijk ik terug naar het afgelopen halfjaar waarin ik me verbaas over hetgeen er allemaal gebeurd is.

‘God heeft een beter plan voor je leven’ klinkt allemaal best leuk maar zolang je nog in de verbouwing zit is het toch behelpen. Natuurlijk, net zoals vroeger mijn vader, had ik ook besloten dat tijdens de verbouwing de verkoop gewoon doorging maar als je uitpakt met chaos om je heen krijgen de klanten toch een ander plaatje van hetgeen jij aanbiedt dan wanneer het geheel er een beetje fatsoenlijk uitziet.

Nou, en daar moest ik vanmorgen aan denken. Toen God mij destijds riep stond ik in de maatschappij redelijk tussen de boys die ‘het’ gemaakt hadden maar toen Hij mij vervolgens in de adelstand verhief en andere waarden in mijn leven duidelijk en belangrijk werden, besefte ik dat juist die groep financieel welgestelden, terend op hun wankele zekerheden, wel heel moeilijk bereikbaar zou zijn voor Gods liefde, tenzij zij iets zagen dat voor geld niet te koop is. Dat wat ik nu in overvloed aan mijn kont heb hangen en waarvan ik kan uitdelen zonder dat het opraakt zolang ik verbonden blijf met mijn provider, geneesheer, psychiater, vriend en vader.

Daarom kan ik Psalm 23 aanhalen  en vaststellen dat het mij aan niets ontbreekt zonder dat ik geld heb, dat ik de hele week een zondagskind ben, dat ik een recht pad bewandel voor de eer van Zijn naam, dat ik in een dal weet dat ik er doorheen trek en het niet mijn vaste verblijfplaats wordt, en dat ik …. Nou ja, lees het zelf maar en zoek Hem zodat ook jij mijn lijfspreuk kan onderschrijven waarvan ik nu het fotootje ga opzoeken dat je hierboven ziet. Eternal Life is Wonderful!

God bless you!!