In de woestijn….
Eén van mijn zonen zit op dit moment in de woestijn. Letterlijk hè, met een auto, onderweg van Antwerpen naar Banjul, de hoofdstad van Gambia. (www.heren4x4.nl en
https://www.facebook.com/Heren4x4/). Hij doet mee aan een rally die is opgezet om geld te genereren voor goede doelen in dat land. Helemaal geweldig natuurlijk en ik ben supertrots op hem en zijn maat plus al
hun vrienden die dit tot zover hebben gerealiseerd. Het hele voortraject was natuurlijk de echte challenge dus het zware werk zit er allang op en ze zijn echt met een berg geld onderweg om bij te dragen aan een beetje meer levensgeluk voor medemensen die dat
goed kunnen gebruiken. Dat stukkie rijden is eigenlijk de kers op de taart en ik zie hem genieten van die rit want ik volg hem natuurlijk op de voet. Met al die communicatiemiddelen houden ze ons aardig op de hoogte en steeds als er wifi beschikbaar is komt
er een update. Vanuit de buurt van Fez in Marokko had ik nog even het laatste persoonlijke contact via Face Time. Je ziet dan het schermpje van je telefoon oplichten met daarop het afwachtende gezicht van je zoon en dan de lach op het moment dat het contact
tot stand komt. Altijd weer een hartstikke leuk moment maar nu een beetje specialer dan anders. En het is alweer een paar dagen geleden dus ik verlang naar een nieuwe call.
Een heel leuk apparaat dat de mannen in hun auto hebben ingebouwd
gekregen is een GPS-tracker. Met dit speeltje kunnen de thuisblijvers bijna van minuut tot minuut de auto volgen en zo weten waar de mannen zich ophouden, ongeacht de aanwezigheid van wifi of hun inspanning om contact te leggen. Je ziet gewoon
of ze voortgang boeken of dat ze ergens zijn vastgelopen zonder dat zij het je laten weten. Dit weekend had ik een beetje tijd om alles eens goed te bestuderen en kwam ik tot de ontdekking dat ze helemaal niet de kortste weg nemen naar hun bestemming. Om de
een of andere reden, en waarschijnlijk voor de fun, heeft de organisatie hen een omweg laten maken waardoor de tocht een echte uitdaging betekent waarvan ze straks kunnen zeggen dat ze de woestijn hebben getrotseerd. Niks allemaal gebaande paden en gladde
trajecten maar hobbels, kuilen, droogte, hitte and ontberingen waar ze straks glorieus en als overwinnaars gaan uitkomen. Gisteren posten de mannen een filmpje waarop ze vertelden dat ze hadden vastgezeten in het zand maar met behulp van andere deelnemers
in hun konvooi weer waren vlot getrokken en hun weg konden vervolgen.
Opeens had ik het plaatje….
Mijn Hemelse Vader houdt mij ook constant in de smiezen en weet precies waar ik me bevind. Hij heeft zo’n apparaatje
bij mij ingebouwd en of ik me nu bij Hem meld of niet, Hij kent mijn wegen. Maar Hij is zeker heel alert als ik de noodknop zelf indruk. Dan gaat er gelijk een lichtje branden op Zijn scherm.
2 Kronieken 16:9 - De Heer zoekt op de hele
aarde naar mensen die Hem met hart en ziel zoeken. Hen zal Hij krachtig helpen
Als organisator van mijn rally heeft hij ook een weg voor mij uitgestippeld die niet altijd over rozen gaat maar die mij wel naar een veilige eindbestemming brengt
als ik de aanwijzingen volg van het routeboek.
Psalm 119:105 - Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.
Als ik eens vastloop zijn er mensen in het konvooi waarin Hij mij heeft geplaatst op wie ik een beroep
kan doen als ik niet te trots ben en het allemaal zelf wil uitzoeken om geen falen of zwakheid te tonen. Hij heeft het althans zo bedoeld.
Hand.2:44 - De mensen die in Jezus gingen geloven, kwamen bij elkaar. Ook deelden ze alles wat ze
hadden met elkaar.
Van tijd tot tijd, of eigenlijk zoveel mogelijk, wil Hij mij leiden om de juiste route te volgen en mij te corrigeren voordat ik echt vastloop maar daarvoor moet ik wel af en toe FaceTimen.
Spreuken 3:6
- Ken Hem in al uw wegen dan zal Hij uw paden recht maken
En als ik het nou helemaal niet meer weet, als al mijn systemen zijn uitgevallen en als Hij op Zijn schermpje vaststelt dat ik niet meer voor- of achteruit kan, dan grijpt Hij in en
is de hulp al onderweg zonder dat we het soms weten.
Lucas 15:3 - Toen vertelde Jezus hun iets in de vorm van een verhaal. Hij zei: "Stel dat iemand van jullie 100 schapen heeft en hij raakt er één van kwijt. Dan
laat hij de 99 overgebleven schapen in de wildernis achter en gaat het weggelopen schaap zoeken. En hij blijft zoeken tot hij het vindt. Als hij het heeft gevonden, tilt hij het blij op zijn schouders. En als hij ermee thuiskomt, roept hij zijn vrienden
en buren en zegt tegen hen: 'Kom, ik geef een feest! Want ik heb mijn weggelopen schaap weer terug gevonden'. Ik zeg jullie dat op dezelfde manier de hemel blij zal zijn over één slecht mens die gaat leven zoals God het wil. Ze zullen daar in
de hemel blijer over zijn, dan over 99 goede mensen die het niet nodig hebben om te veranderen en weer te gaan leven zoals God het wil."
Heel veel van jullie zullen dit wel herkennen maar kunnen dit stukje misschien gebruiken omdat in een woestijn
alles anders is, je de principes vergeet en de omstandigheden de regie overnemen. Geen zicht vanwege de zandstormen of de zinderende lucht, het eten en drinken raakt op en je vraagt je af of je dit wel gaat overleven. Nou, Hij is onderweg hoor.
Anderen
die dit lezen en God nog helemaal niet kennen als Vader zou ik aanraden om Hem in te schakelen als Reisleider. Misschien ben je wel heel erg op weg naar een verkeerde eindbestemming, ziet de route er feestelijk uit maar ben je in feite helemaal van het pad
af dat voor jou is bestemd.
Weet dan dat Hij graag een noodkreet hoort als je hulp nodig hebt en sla dan ook Zijn hulp niet af als er “Jezus” op het gele autootje staat in plaats van Wegenwacht.
