Samenkomen, maar dan anders...

In de ruim twintig jaar dat ik God nu ken heb ik gemerkt dat wereldwijd degene die Hem óók kennen en een relatie met Hem onderhouden (let wel, ik heb het niet over degene die naar de kerk gaan…) één grote familie vormen die de God de Vader kent als vader, God de zoon Jezus als broer en God de Heilige Geest als beste vriend, coach, helper (noem maar op).

Het grappige bij het ontmoeten van familie ergens in Verweggistan is dat er door mij dan ook onmiddellijk een familieband wordt ervaren, waarschijnlijk  omdat we gevuld zijn met dezelfde soort liefde die erop gericht is om de ander lief te hebben. Zoiets van ‘welkom thuis broer, we kennen je wel niet maar we delen hetzelfde’.

Helaas is er door allerlei menselijke instellingen scheiding gekomen tussen familieleden. Eén van de ergste daarvan heet ‘kerk’ en de werkzame kracht om familieleden van elkaar te vervreemden heet ‘religie’. Kerk en religie gaan hand en hand maar God bedoelde eigenlijk familie en relatie.

Je zag vroeger dan ook dat, wanneer de familie bij elkaar kwam, iedereen iets had in te brengen. In 1 Cor.14 wordt vanaf vs. 26 daarover iets geschreven waarbij Paulus  vooral benadrukte dat er niet teveel mensen tegelijk aan het woord moesten komen zodat het geen rommeltje werd. Een openbaring? spreken in tongen? profetie? Allemaal mooi maar niet iedereen tegelijk.

In de traditionele kerk is het tegenwoordig vooral de bedoeling dat iedereen zwijgt en luistert naar die ene die iets te vertellen heeft hoewel dit meestal geen openbaring, woord van kennis of profetie is.

Kerk en religie heeft helaas niet gebracht waarop de wereld zit te wachten maar familie en relatie is voor iedereen aantrekkelijk, en zeker wanneer God daar wel kan spreken door iedereen die iets van Hem heeft ontvangen.

Daarom is de kerk waar de Heilige Geest niet kan werken gelukkig op zijn retour en komt er iets veel mooiers voor in de plaats. 

Droom!

God gaf mij onlangs een heldere droom waarin ik op een kaart van Alphen aan den Rijn, mijn woonplaats, alle lantarenpalen in kaart bracht die er al stonden en waar ik een paal moest plannen in de buurten waar geen verlichting brandde. Nadat ik was ontwaakt uit die droom, waarvan ik zeker wist dat die van God kwam, vroeg ik: “Wat wilt U zeggen Heer?”.

“Ik wil dat jij een lichtplan voor Alphen gaat opstellen Jaap. Jij moet alle plekken waar mijn licht schijnt in beeld brengen en zorgen dat er voldoende dekking is om de hele stad te verlichten. Ik ga ieder huis dat Mij wil dienen inzetten om mijn liefde te verdelen over de straat en de buurt. Zij die mij niet kennen zullen niet tot zondag hoeven wachten om te kunnen ontvangen wat er nodig is. Ik zal mijn distributiesysteem terugbrengen in de staat zoals ik die oorspronkelijk had bedacht maar waarvan is afgeweken. Er zullen Huizen van Licht zijn waar mijn familie samenkomt en waar een kerkelijke achtergrond geen rol speelt. Waar mijn liefde woont zal ik mijn zegen geven en terwijl de duisternis in de wereld zal toenemen zal mijn licht worden gezien door allen die daar behoefte aan hebben.

Doe je werk, verdere instructies volgen later!”

 

Toen ik deze droom onlangs (april 2016) deelde in zo’n Huis van Licht sloot dat perfect aan bij de visie van een daar aanwezig echtpaar. God had hen min of meer hetzelfde laten zien waarbij het netwerk van deze huizen de vangst van Alphen gaat binnenhalen. Gaat God de bestaande kerken gebruiken? Ik heb geen idee. Ik weet alleen dat God ervan baalt dat 95% van de bezoekers van samenkomsten niet inzetbaar is om Zijn werk uit te voeren terwijl iedereen talenten heeft ontvangen om die te gebruiken. Er komt dus een heel ander distributiesysteem en daar zal ‘de kerk’ even aan moeten wennen maar dat niet kunnen tegenhouden. We gaan het zien wat Gods volgende stap is maar ik heb nu de taak om de Huizen van Licht zoals die er nu zijn zichtbaar te maken. Iedereen die zich vermeld wil zien kan zich bij mij melden.